Que é un sismo?
Un sismo ou terremoto é un movemento brusco do terreo causado pola brusca liberación de enerxía acumulada durante un longo tempo. Neste proceso tamén teñen que ver as placas tectónicas, que son as placas que compoñen a codia da Terra. Cada unha delas ten 70 km aproximadamente de grosor, e cada unha ten distintas características físicas e químicas. Isto lévaas a querer acomodarse, un proceso que lles está a levar moitos milóns de anos. Con esta definición tamén se explica a forma actual da superficie do noso planeta, que non sempre foi así, nin o será por sempre, xa que as placas están, actualmente e seguirán en movemento, orixinando os continentes e os diversos relevos xeográficos.
Habitualmente estes movementos son lentos e imperceptibles, pero nalgúns casos estas placas chocan entre si, sobre un océano de magma presente nas profundidades da Terra, impedindo o seu desprazamento. Entón unha placa comeza a desprazarse sobre ou baixo a outra orixinando lentos cambios na topografía. Pero se o desprazamento é dificultado comeza a acumularse unha enerxía de tensión que nalgún momento se liberará e unha das placas moverase bruscamente contra a outra rompéndoa e liberándose entón unha cantidade variable de enerxía que orixina o Terremoto.
Polo tanto un risco sísmico é a probabilidade de que unha poboación, dunha zona sufra un dano ou catástrofe como consecuencia dun sismo.
Habitualmente estes movementos son lentos e imperceptibles, pero nalgúns casos estas placas chocan entre si, sobre un océano de magma presente nas profundidades da Terra, impedindo o seu desprazamento. Entón unha placa comeza a desprazarse sobre ou baixo a outra orixinando lentos cambios na topografía. Pero se o desprazamento é dificultado comeza a acumularse unha enerxía de tensión que nalgún momento se liberará e unha das placas moverase bruscamente contra a outra rompéndoa e liberándose entón unha cantidade variable de enerxía que orixina o Terremoto.
Polo tanto un risco sísmico é a probabilidade de que unha poboación, dunha zona sufra un dano ou catástrofe como consecuencia dun sismo.
Estrutura dun sismo.
HIPOCENTRO (Ou FOCO)
É o punto na profundidade da Terra dende onde se libera a enerxía nun terremoto. Cando acontece na codia dela (ata 70 km de profundidade) denomínase superficial. Se acontece entre os 70 e os 300 km denomínase intermedio e se é de maior profundidade: profundo (recordemos que o centro dela Terra se sitúa a uns 6.370 km de profundidade).
EPICENTRO
É o punto da superficie da Terra directamente sobre o hipocentro, dende logo onde a intensidade do terremoto é maior.
É o punto na profundidade da Terra dende onde se libera a enerxía nun terremoto. Cando acontece na codia dela (ata 70 km de profundidade) denomínase superficial. Se acontece entre os 70 e os 300 km denomínase intermedio e se é de maior profundidade: profundo (recordemos que o centro dela Terra se sitúa a uns 6.370 km de profundidade).
EPICENTRO
É o punto da superficie da Terra directamente sobre o hipocentro, dende logo onde a intensidade do terremoto é maior.
Tipos de ondas que se xeran.
Se desprazamos un diapasón da súa posición de equilibrio e o soltamos repentinamente, percibimos o seu son característico. O mesmo sucede na Terra, un sismo consiste precisamente na liberación repentina dos esforzos impostos ao terreo. Deste xeito, a terra é posta en vibreación. Esta vibración é debida á propagación de ondas como no caso do diapasón.
Nun terremoto transmítense ondas que viaxan polo interior da terra. Seguen camiños curvos debido á variada densidade e composición do interior da Terra. Este efecto é similar ao da refracción de ondas de luz. A este tipo de ondas chámanse ondas internas ou de corpo, transmiten os tremores preliminares dun terremoto pero posúen pouco poder destrutivo. As ondas de internas están divididas en dous grupos: ondas primarias (P) e secundarias (S).
Tamén hai ondas que se propagan pola superficie, son as que máis tardan en chegar. Debido á súa baixa frecuencia provocan resonancia en edificios con maior facilidade que as ondas do interior causando os efectos máis desvastadores. Hai ondas superficiais de dous típos: de Rayleigh e de Love
Nun terremoto transmítense ondas que viaxan polo interior da terra. Seguen camiños curvos debido á variada densidade e composición do interior da Terra. Este efecto é similar ao da refracción de ondas de luz. A este tipo de ondas chámanse ondas internas ou de corpo, transmiten os tremores preliminares dun terremoto pero posúen pouco poder destrutivo. As ondas de internas están divididas en dous grupos: ondas primarias (P) e secundarias (S).
Tamén hai ondas que se propagan pola superficie, son as que máis tardan en chegar. Debido á súa baixa frecuencia provocan resonancia en edificios con maior facilidade que as ondas do interior causando os efectos máis desvastadores. Hai ondas superficiais de dous típos: de Rayleigh e de Love
Velocidade das Ondas.
Animación que mostra dende o movemento das placas á forma de propagación de ondas:
Como se miden?
Un terremoto, sismo ou simplemente tremor de terra, é un tremor do que podemos medir a súa magnitude e intensidade. Para este fin, son usadas varias escalas; os máis comúns son a de Richter e Mercalli.
Imos analizar cada unha delas.
RICHTER: MAGNITUDE = Causa
A escala de magnitude Richter, tamén coñecida como escala de magnitude local (ML) é unha escala logarítmica arbitraria nomeada en honra do sismólogo estadounidense Charles Richter (1900-1985).
A escala de Richter mide a magnitude dun terremoto. A través del pódese coñecer a enerxía liberada no hipocentro, que é a zona do interior da terra, onde a fractura de rochas comeza, e se transmite por ondas sísmicas. Segundo esta escala, un terremoto ten un valor único ou grao Richter.
A magnitude de Richter é calculada por unha expresión matemática cuxos datos son obtidos a partir da análise da ficha instrumental. Debido á súa natureza logarítmica, cando a amplitude do movemento ou a enerxía liberada polo sismo varía por un factor de 10, a magnitude dunha unidade de mudanzas. Así, un terremoto de magnitude 7 é dez veces máis forte que un evento de magnitude 6, e cen veces máis forte que a magnitude 5.
Debido a limitacións na escala Richter, esta foi substituída hoxe pola escala de magnitude momento (MW), o que é totalmente deferente. A escala de Richter aínda é amplamente utilizado debido a que pode calcularse rapidamente.
Imos analizar cada unha delas.
RICHTER: MAGNITUDE = Causa
A escala de magnitude Richter, tamén coñecida como escala de magnitude local (ML) é unha escala logarítmica arbitraria nomeada en honra do sismólogo estadounidense Charles Richter (1900-1985).
A escala de Richter mide a magnitude dun terremoto. A través del pódese coñecer a enerxía liberada no hipocentro, que é a zona do interior da terra, onde a fractura de rochas comeza, e se transmite por ondas sísmicas. Segundo esta escala, un terremoto ten un valor único ou grao Richter.
A magnitude de Richter é calculada por unha expresión matemática cuxos datos son obtidos a partir da análise da ficha instrumental. Debido á súa natureza logarítmica, cando a amplitude do movemento ou a enerxía liberada polo sismo varía por un factor de 10, a magnitude dunha unidade de mudanzas. Así, un terremoto de magnitude 7 é dez veces máis forte que un evento de magnitude 6, e cen veces máis forte que a magnitude 5.
Debido a limitacións na escala Richter, esta foi substituída hoxe pola escala de magnitude momento (MW), o que é totalmente deferente. A escala de Richter aínda é amplamente utilizado debido a que pode calcularse rapidamente.
MERCALLI: INTENSIDADE = efectos.
Os sismólogos usan unha visión diferente para estimar os efectos dun terremoto, coñecido como intensidade. A intensidade non se pode confundir coa magnitude. Aínda que cada terremoto ten só un valor de magnitude, os seus efectos varían de zona a zona, e teñen moitas estimacións diferentes.
Intensidade é a violencia coa que se sente un tremor de terra en varios puntos da zona afectada. A medición realízase segundo a sensibilidade do movemento, observando os efectos ou danos a edificios, obxectos, terreo, e do impacto que ten sobre as persoas. O valor da intensidade dun sismo nunha determinada localización está determinada segundo unha escala previamente establecida.
Desenvolveron varias escalas para medir a intensidade dun terremoto, pero o máis utilizado é a escala de Mercalli, que foi usado desde 1931. Foi nomeado despois do vulcanólogo italiano Giuseppe Mercalli. Foi modificada en varias ocasións e agora a escala é coñecida como a Escala de Mercalli Modificada, comunmente abreviado MM.
É unha escala cualitativa pola cal é medida a intensidade dun sismo. É a percepción dun observador que determina os efectos dun terremoto, nun determinado punto na superficie da terra. A escala de Mercalli varía de grao I a XII.
Ó mesmo terremoto, cun único grao Richter, pode conceder diferentes graos na escala Mercalli, segundo a percepción ou efectos deste movemento en cada punto onde foi tomada.
Polo tanto, o uso de Escala de Mercalli require:
Ter en conta os efectos que distorsiona a percepción da intensidade (percepción persoal), que depende de onde estea: altura, tipo de construción, tipo de chan, entre outros factores.
Esta medida cualitativa é directamente proporcional as accións de protección civil contra a aparición de grandes terremotos.
Os sismólogos usan unha visión diferente para estimar os efectos dun terremoto, coñecido como intensidade. A intensidade non se pode confundir coa magnitude. Aínda que cada terremoto ten só un valor de magnitude, os seus efectos varían de zona a zona, e teñen moitas estimacións diferentes.
Intensidade é a violencia coa que se sente un tremor de terra en varios puntos da zona afectada. A medición realízase segundo a sensibilidade do movemento, observando os efectos ou danos a edificios, obxectos, terreo, e do impacto que ten sobre as persoas. O valor da intensidade dun sismo nunha determinada localización está determinada segundo unha escala previamente establecida.
Desenvolveron varias escalas para medir a intensidade dun terremoto, pero o máis utilizado é a escala de Mercalli, que foi usado desde 1931. Foi nomeado despois do vulcanólogo italiano Giuseppe Mercalli. Foi modificada en varias ocasións e agora a escala é coñecida como a Escala de Mercalli Modificada, comunmente abreviado MM.
É unha escala cualitativa pola cal é medida a intensidade dun sismo. É a percepción dun observador que determina os efectos dun terremoto, nun determinado punto na superficie da terra. A escala de Mercalli varía de grao I a XII.
Ó mesmo terremoto, cun único grao Richter, pode conceder diferentes graos na escala Mercalli, segundo a percepción ou efectos deste movemento en cada punto onde foi tomada.
Polo tanto, o uso de Escala de Mercalli require:
Ter en conta os efectos que distorsiona a percepción da intensidade (percepción persoal), que depende de onde estea: altura, tipo de construción, tipo de chan, entre outros factores.
Esta medida cualitativa é directamente proporcional as accións de protección civil contra a aparición de grandes terremotos.